PODSTAWY TEORII METEOROLOGII

TEMAT:  Wiatry warstwy granicznej.

Temat powiązany jest z: wiatry, wiatry wyższego poziomu

WARTO RÓWNIEŻ PRZECZYTAĆ I ZOBACZYĆ

          Siła tarcia wpływająca na kierunek ruchu powietrza zmniejsza się z wysokością aż do poziomu, w którym nie wywiera wpływu w ogóle (zazwyczaj jest to wysokość 1-2 km nad ziemią). Część atmosfery, w której siła tarcia wywiera wpływ na ruch powietrza to warstwa graniczna. W warstwie tej, siła tarcia znosi wiatr od kierunku równoległego do izobar.

         Rozpatrzmy obszar niskiego ciśnienia, w którym wiatr, bez działania siły tarcia, wiałby dokładnie w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara wokół centrum niżu (na półkuli pn.). Jednak, kiedy uwzględnimy działanie siły tarcia powierzchni terenu, wiatr zwalnia i dlatego działanie siły Coriolisa słabnie, w wpływ siły gradientu barycznego wzrasta skręcając wiatr w kierunku do centrum niżu. Powoduje to konwergencję w centrum niżu przy powierzchni ziemi, która unosi powietrze, a to objawia się powstawaniem chmur (czasami nawet opadów i burz).

         Podobnie w obszarze wysokiego ciśnienia. Wiatr wiałby tam dokładnie zgodnie z ruchem wskazówek zegara, ale kiedy uwzględnimy wpływ siły tarcia terenu, wiatr zwalnia i zmniejsza się siła Coriolisa a wzrasta wpływ siły gradientu barycznego skręcając wiatr od centrum wyżu. Powoduje to dywergencję w centrum wyżu czyli opadanie powietrza, co zapobiega powstawaniu chmur i daje piękną pogodę.

         Dobrze znane nam i odczuwane przez nas wiatry należą właśnie do wiatrów warstwy granicznej.

 
Stronę opracowano dzięki życzliwości i za zgodą autora :