PODSTAWY TEORII METEOROLOGII

TEMAT:   Fronty atmosferyczne.

Temat powiązany jest z: front ciepły, front chłodny, front zokludowany, front stacjonarny,
                                  cyklony, masy powietrza, pogoda w czasie przechodzenia frontu

WARTO RÓWNIEŻ PRZECZYTAĆ I ZOBACZYĆ

         Wąskie strefy przejściowe pomiędzy różnymi (pod względem temperatury i wilgotności) masami powietrza nazwane są frontami atmosferycznymi. W zależności od tego, jaka masa powietrza napiera na drugą masę, rozróżniamy front ciepły i front chłodny.

   Front ciepły

1 - ciepłe powietrze;
2 - cięższe i bardziej gęste zimne powietrze powoli ustępuje miejsca cieplejszemu.

         Front ciepły to granica rozdzielająca masę powietrza ciepłego od masy powietrza chłodnego (zimnego) z tym, że powietrze ciepłe napiera na chłodne. Ciepły front atmosferyczny często występuje na wschodnim brzegu niżu, ponieważ południowe wiatry przynoszą z tej strony ciepłe powietrze. Ciepłe powietrze wstępujące w kierunku północnym, unosi się nad chłodniejsze i cięższe zalegające przed nim, powoduje to kondensację pary wodnej i powstawanie chmur, które mogą przynieść opady deszczu, śniegu, śniegu z deszczem lub zamarzającego deszczu (czasami nawet wszystkie opady naraz).

         Oznaczenie frontu ciepłego na mapie pogody: (półkola wskazują kierunek, w którym front się przemieszcza).

         Powierzchnia frontowa może się rozciągać na setki kilometrów, dlatego wolno przemieszczający się ciepły front (jego prędkość wynosi od ok. 20 do ok. 40 km/h), może oznaczać godziny, a nawet dni, pochmurnej i wilgotnej pogody, zanim dotrze ciepłe powietrze.

         Jeszcze jedna uwaga; ciepłe powietrze jest lżejsze i rzadsze od powietrza chłodnego, dlatego powietrze zalegające przed frontem musi "zwolnić" miejsce dla powietrza za frontem. Czasami zdarza się, że chłodne powietrze jest "nieustępliwe" i wtedy spowalnia przemieszczanie się frontu (objawia się to nawet kilkoma dniami "mokrej" pogody

   Front chłodny

1 - powietrze chłodne powietrze;
2 - cięższe chłodne powietrze wciska się pod lżejsze i cieplejsze.

         Front chłodny to granica między powietrzem ciepłym i zimnym z tym, że powietrze chłodniejsze napiera na powietrze cieplejsze. Masa powietrza za frontem, nie zawsze musi być zimna, szczególnie latem.

         Oznaczenie frontu chłodnego na mapie pogody: (trójkąty wskazują kierunek, w którym front się przemieszcza).

Prędkość przemieszczania się frontu waha się od ok. 40 do ok. 60 km/h.

         Różnica temperatur przed frontem i za frontem może być niesłychanie mała. Cięższe i chłodniejsze powietrze wślizguje się pod lżejsze cieplejsze i w ten sposób je zastępuje. Ciepłe powietrze ochładza się z wysokością na którą jest wypychane. Jeśli powietrze to jest wystarczająco wilgotne, para wodna w nim zawarta ulegnie kondensacji tworząc chmury kłębiaste, czasami dające opad. Fronty chłodne występują w różnych odmianach, od tych przynoszących bezchmurne niebo do tych, które przynoszą duże zachmurzenie i opady.

   Front zokludowany

1 - okluzja chłodna: chłodniejsze powietrze za frontem przedziera się w chłodne powietrze przed frontem (podobnie jak przy frncie chłodnym);
2 - okluzja ciepła: chłodne powietrze za frontem unosi się ponad chłodniejsze powietrze przed frontem.

         Często zdarza się, że w późniejszym stadium życia frontu występuje tzw. okluzja. Występuje ona wtedy gdy powietrze w cieplejszej części frontu jest wznoszone ku górze. Istnieją dwa typy frontów zokludowanych. Pierwszy to front zokludowany o charakterze frontu chłodnego; powstaje gdy powietrze za frontem jest chłodniejsze od powietrza przed frontem. W tej sytuacji, powietrze chłodniejsze podcina powietrze chłodne przed frontem i w ten sposób front zokludowany zachowuje się podobnie jak front chłodny. Drugim typem frontu zokludowanego jest front zokludowany o charakterze frontu ciepłego. Okluzja ciepła zachodzi gdy powietrze za frontem jest cieplejsze od tego na czole frontu. Tutaj chłodne powietrze jest lżejsze od tego przed frontem. W rezultacie, chłodne powietrze wznosi się nad to zimniejsze i front taki zachowuje się podobnie jak front ciepły.

         W przypadku obu okluzji powstały front ma wyraźnie zaznaczone granice między powietrzem najzimniejszym, chłodnym i ciepłym.

         Istnieje jeszcze jedna teoria na temat frontów zokludowanych. Zakłada ona, że okluzja zachodzi gdy szybciej przemieszczający się front chłodny dogania i niejako przejmuje wolniej poruszający się front ciepły. Jednak z tą teorią wielu się nie zgadza.

        Oznaczenie frontu zokludowanego na mapie pogody: (półkola i trójkąty wskazują kierunek, w którym front się przemieszcza).

   Front stacjonarny

1 - masa powietrza chłodnego i suchego;
2 - masa powietrza ciepłego i wilgotnego, 3 - nierozstrzygnięta "bitwa" pomiędzy dwiema różnymi masami powietrza (front przemieszcza się bardzo wolno).

         Front stacjonarny powstaje gdy ciepła masa powietrza przeciwstawia się chłodnej i na odwrót. W rezultacie żadna z mas powietrza nie wygrywa "bitwy" i sytuacja taka często przynosi kilka dni pochmurnej i wilgotnej pogody.

         O tym czy front porusza się czy nie decyduje kierunek w jakim wieje wiatr górnego poziomu w stosunku do powierzchni frontowej. Kiedy wiatry te są prostopadłe do powierzchni frontowej utrzymują one front w ruchu. W przypadku kiedy wieją wzdłuż frontu (równolegle do jego powierzchni) spowalniają go. Fronty stacjonując nad danym obszarem mogą ulec "rozwianiu", bądź też zacząć poruszać się na nowo, gdy wiatry zmienią kierunek na bardziej prostopadły do frontu i zaczną go "napędzać".

 
Stronę opracowano dzięki życzliwości i za zgodą autora :